Fenoui-de-porc
Peucedanum officinale
Apiaceae Umbelliferae
Noms en français : Peucédan officinal, Queue de pourceau.
Descripcioun :Lou fenoui-de-porc es uno grando erbo renadivo que trachis sus li bord de champ, lis ermas e li bos clar ; flouris à la fin de l'estiéu. La cambo èi pleno e sènso péu. Se recounèis majamen à si fueio en long, 5 à 7 cop divisado, e à si brout jauno de 17 à 35 rai. A uno óudour agradivo proche dóu fenoui, mai un pau diferènto.
Usanço :La racino seco èi couneigudo desempièi l'Age-mejan pèr apasima lis espaime. Fai pissa e lucho contro lou tussi e li fèbre. Pamens sèmblo pu gaire utilisado à l'ouro d'aro e avèn pas d'entresigne sus li biais de l'adouba.
Port : Grando erbo
Taio : 0,5 à 1,4 m
Fueio : coumpausado
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Peucedanum
Famiho : Apiaceae
Famiho classico : Umbelliferae
Ordre : Apiales
Coulour de la flour :
Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 6 à 12 cm
Flourido :
Estiéu
Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 1600 m
Aparado : Noun
Juliet à setèmbre
Liò : Ermas
- Bos clar
- Roucaio
- Bord de champ
Estànci : Mesoumediterran
Couroulougi : Éuropenco-Sud
Ref. sc. : Peucedanum officinale L., 1753
Verno-de-mountagno
Alnus incana
Betulaceae
Autre noum : Veart.
Noms en français : Aulne blanc, Aulne de montagne.
Descripcioun :La verno-de-mountagno es un pichot aubre que vèn dins li ribiero mountagnouso. Se destrìo de la verno qu'a de fueio peludo e blanco en dessouto, pulèu mai pounchudo e doublamen dentado.
Usanço :Poudèn pensa que soun usanço èi procho d'aquelo de la verno.
Port : Aubre
Taio : Pancaro entresigna
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Faneroufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Alnus
Famiho : Betulaceae
Coulour de la flour :
Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna
Flourido : Printèms
Sòu : Ca
Autour basso e auto :
Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Liò : Basso mountagno
- Colo
- Ribiero
Estànci : Mountagnard
Couroulougi :
Pancaro entresigna
Ref. sc. : Alnus incana (L.) Moench, 1794